پیشنهاد هند به روسیه برای دور زدن تحریمهای غرب؛ «بیمه مشترک و ساخت نفتکش»
تاریخ انتشار: ۱۴ بهمن ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۷۰۰۹۲۹۱
سفیر هند در روسیه پیشنهاد کرد که دهلی نو و مسکو برای تضمین تداوم مراودات نفتی، به طور مشترک نفتکش ساخته و مسائل مرتبط با بیمه کشتیها را حل کنند.
به گزارش گروه بینالملل ایران اکونومیست، در شرایطی که آمریکا در حال تشدید فشارهای ضد روسی به دیگر کشورهای جهان است، سفیر دهلی نو در مسکو برای ادامه مراودات انرژی بین هند و روسیه پیشنهاداتی ارائه داد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
منابع رسانهای روس خبر دادند که «پاوان کاپور» سفیر هند در روسیه طی کنفرانس «مشارکت راهبردی روسیه و هند» ضمن دفاع از روابط خوب دو کشور، برای عبور از فشارهای تحریمی غرب به مسکو راهکاری پیشنهاد کرد.
به گزارش «راشاتودی»، سفیر هند در روسیه پیشنهاد کرد که مسکو و دهلی نو باید به طور مشترک ساخت کشتیهای حامل نفت (نفتکش) و تأسیس شرکتهای بیمه انرژی را بررسی کنند.
طبق گزارش فوق، این پیشنهاد سفیر دهلی نو در مسکو در شرایطی مطرح شده که اتحادیه اروپا، گروه هفت و استرالیا محدودیت ۶۰ دلاری برای صدور نفت روسیه اعمال کردهاند که شرکتهای غربی کشتیرانی و بیمه را از حمل و نقل محمولههای نفت خام روسیه که بالاتر از قیمت تعیین شده فروخته میشوند منع میکند.
راشاتودی ادامه داد: «ارسال نفت (روسیه) به هند که تا ماه دسامبر (۲۰۲۲) برای سه ماه متوالی بزرگترین واردکننده روسیه بود، با تحریمهای غرب به طور موثر افزایش یافته است و این کشور نفت خام را با تخفیف خریداری میکند. دهلی نو با این محدودیتها موافقت نکرده است؛ محدودیتهایی که هزینههای حمل و نقل و بیمه را افزایش داده و منجر به کمبود نفتکش شده است».
سفیر هند در روسیه طی کنفرانس «شراکت راهبردی روسیه و هند» اعلام کرد که دو کشور «باید باید به آینده بیاندیشند و به فرصتهای کشتیسازی و ایجاد شبکه مستقل تدارکات و بیمه نگاه کنند».
بنا بر گزارش راشاتودی، هند به عنوان سومین کشور مصرف کننده و خریدار بزرگ نفت در جهان، به شدت به واردات انرژی وابسته است. آمارها نشان میدهد که این کشور ۸۵ درصد نفت و تقریباً نیمی از گاز طبیعی خود را خریداری میکند. طبق دادههای موجود، روسیه در ماه دسامبر (آخرین ماه سال گذشته میلادی) رکورد صدور روزانه ۱.۱۷ میلیون بشکه نفت خام به دهلی نو را ثبت کرد.
آمریکا و متحدانش غربی آن به دنبال آغاز جنگ اوکراین، فشار شدیدی برای توقف صدور نفت و گاز روسیه به دیگر کشورهای جهان اعمال کردهاند اما مقامهای هند اعلام کردهاند که به کارزار تحریمها علیه روسیه نمیپیوندند.
پایان پیام/م
منبع: خبرگزاری فارسمنبع: ایران اکونومیست
کلیدواژه: سفیر هند در روسیه دهلی نو
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۰۰۹۲۹۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
گزارش جالب دویچهوله؛ روش های دور زدن تحریم ها ازسوی ایران و روسیه | چین در ظاهر هیچ نفتی از ایران وارد نمیکند؛ در عوض...
به گزارش همشهری آنلاین، دویچهوله در تحلیلی که به ارزیابی تحریمهای غرب اختصاص داشت، نوشت: ایران ۴۰ سال است که با تحریمهای غرب زندگی میکند اما هرگز سرعت تحریم شدنش به اندازه روسیه نبوده است. ایران میداند، چین میداند و ظاهراً دولت آمریکا هم میداند مبنی بر اینکه با وجود تحریمهای موجود علیه صنعت نفت جمهوری اسلامی، نفت ایران با حجم بیسابقه به چین ارسال میشود. خاویر بلاس، ستوننویسی که مباحث مرتبط با انرژی و کالاها را برای بلومبرگ پوشش میدهد، اخیراً توضیح داد که چگونه نفت ایران به چین میرسد. اگر دولت چین را باور دارید، این کشور هیچ نفتی از ایران وارد نمیکند؛ صفر. حتی یک بشکه. در عوض، مقدار زیادی نفت خام از مالزی وارد میکند. به حدی که طبق دادههای رسمی گمرک چین، این کشور به نوعی بیش از دو برابر بیشتر از تولید واقعی مالزی از آن کشور نفت میخرد.
با تغییر نام نفت ایران، مالزی در سال گذشته پس از عربستان، روسیه و عراق به چهارمین تامینکننده بزرگ نفت خارجی چین تبدیل شد. سالهاست که ایران از امارات به عنوان مرکز دور زدن تحریمها استفاده کرده است. دبی، یکی از هفت امارت امارات، دروازه ورود کالاهای ممنوعه غیر از نفت به ایران است. تهران مدتهاست که زنجیرههای تامین خود را تغییر داده تا تقریبا همه چیزهایی که توسط آمریکا یا اتحادیه اروپا تحریم شده، به دست آید.
پس از تحریمهای غرب، روسیه مجبور شد مسیرهای تجاری مشابهی ایجاد کند تا از تامین پایدار کالاهای حیاتی برای اقتصاد خود اطمینان حاصل کند. جمهوریهای شوروی سابق در آسیای مرکزی برای دور زدن تحریمها ایدهآل بودهاند، زیرا کشورهایی مانند قزاقستان یا قرقیزستان بخشی از اتحادیه گمرکی با مسکو هستند. علاوهبر این، فواصل بسیار زیاد، کنترل تحریمها را عملاً غیرممکن میکند؛ قزاقستان به تنهائی بیش از ۷۵۰۰ کیلومتر با روسیه مرز مشترک دارد.
بهعنوان مثال، بهدلیل استراتژی تحریمهای روسیه، ارمنستان شاهد افزایش تقریباً ۱۰۰۰درصدی واردات خودروها و قطعات آلمانی در سال گذشته بود. بر اساس آخرین دادههای ارائهشده توسط پایگاه داده جهانی ردیابی تحریمها، روسیه تحریمشدهترین کشور جهان است. با این حال، اقتصاد روسیه سال گذشته رشد قابلتوجهی معادل ۳.۶درصد را تجربه کرد و به گفته وزیر دارایی، کرملین انتظار دارد که نرخ رشد در سال ۲۰۲۴ «در همان سطح» باقی بماند. صندوق بینالمللی پول پیشبینیهای رشد روسها را تایید میکند و نرخ رشد تولید ناخالص داخلی را ۳.۲درصد تعیین میکند.
تحریمهای مالی، دسترسی بانکهای روسیه به بازارهای مالی بینالمللی را محدود و آنها را از سیستم بانکی مهم و حیاتیِ سوئیفت (SWIFT) که عامل انجام اکثر نقلوانتقالات بینالمللی پول و اوراق بهادار است، خارج کردهاند. علاوهبر این، بانک مرکزی روسیه از دسترسی به ذخایر هنگفت خود که در کشورهای G۷ قرار دارد، محروم شده است. نکته قابلتوجه این است که تنها تحریمهایی که توسط شورای امنیت سازمان اعمال میشوند از نظر قانونی برای همه کشورهای جهان الزامآور هستند. در واقع چند کشور مانند هند، برزیل و چین وجود دارند که به این تحریمها پایبند نبودهاند.
با وجود عدمقابلیت اجرای کامل تحریمها توسط غرب، چرا این کشورها همچنان به اعمال آنها ادامه میدهند؟ به گفته کریستین فون سوست، کارشناس تحریمها در مؤسسه آلمان برای مطالعات جهانی و منطقهای، «اگر هیچ تحریمی اعمال نمیشد، تقریباً مانند حمایت ضمنی بود، یا انگار کسی به حمله روسیه پاسخ نمیدهد.»
واشنگتن قصد دارد چند بانک چینی را هدف قرار دهد تا از اعمال تحریمهای غرب اطمینان حاصل کند. دولت جو بایدن، میخواهد پکن را از سیستم مالی جهانی کنار بگذارد تا جریان تامین مالی ماشینآلات جنگی روسیه را متوقف کند.
در اتحادیه اروپا، ژانویه سال گذشته فردی به نام دیوید اوسالیوان، فرستاده ویژه تحریمها از ایرلند، برای مشارکت در تلاشهای دیپلماتیک به منظور اجرای رژیم تحریمهای این اتحادیه، منصوب شد. وظیفه او همچنین این است که برای مثال به کشورهای همسایه روسیه سفر کند و دولتهای آنجا را متقاعد کند که تحریمها را با جدیت بیشتری اجرا کنند. مشکل کلی این است که هم روسیه و هم ایران، راههایی برای دور زدن تحریمها دارند.